استراتژی رشد، راهبردیست که شرکت در زمان توسعه اهداف خود نسبت به گذشته آنرا دنبال می کند. در بین انواع استراتژی رشد، رایجترین آنها افزایش سهم بازار یا فروش است. استراتژی رشد می تواند کاهش هزینه تولید به ازای هر واحد را در پی داشته باشد و یا به دنبال افزایش اهداف عملکردی باشند.
این نوع استراتژِ زمانی اتخاذ می شود که شرکتها به طور چشمگیریر دامنه گروههای مشتری، عملکرد مشتری و فناوری های جایگزین خود به صورت منفرد یا در ترکیب با یکدیگر گسترش دهند. هدف اساسی در این موارد رشد است اما مساله اساسی در هر مورد به طور قابل توجهی متفاوت می باشد که نیاز به بحث و بررسی بیشتر دارد.
فهرست محتوا
بعضی از انواع استراتژی رشد
بعضی از این استراتژی ها به شرح زیر هستند:
- استراتژی رشد داخلی
- استراتژی رشد خارجی
- استراتژی توسعه متمرکز.
- استراتژی یکپارچه توسعه.
- استراتژی توسعه بین المللی.
- استراتژی توسعه متنوع
- استراتژی توسعه همکاری
- استراتژی رشد فشرده
- استراتژی رشد یکپارچه
- استراتژی رشد متنوع.
انواع استراتژی های رشد – استراتژی های رشد داخلی و رشد خارجی
استراتژی رشد داخلی
استراتژی های رشد داخلی با توسعه عملیات داخلی مانند افزایش ظرفیت موجود، استراتژی رشد بازار و چنین مواردی انجام می پذیرد.
استراتژی رشد فشرده
شرکت در اینجا با هدف دستیابی به رشد بیشتر محصولات موجود و یا در بازارهای موجود استراتژی های رشد فشرده را دنبال میکند. این استراتژی های شامل موارد زیر هستند:
- استراتژی نفوذ در بازار
- استراتژی توسعه بازار
- استراتژی توسعه محصول
به این استراتژی ها اصلاحا “استراتژی های رشد ارگانیک” نیز گفته میشود.
استراتژی های رشد یکپارچه
استراتژی های رشد یکپارچه برای افزایش فروش، دارایی ها و سود طراحی می شوند. این نوع استراتژی رشد شامل دو دسته اصلی هستند.
- یکپارچه سازی در یک سطح یا مرحله از کسب و کار در صنعتی یکسان. یکپارچه سازی افقی نیز گفته میشود.
- یکپارچه سازی در سطوح و مراحل مختلف در یک کسب و کار در همان صنعت.
استراتژی های متنوع سازی رشد
تنوع یعنی انجام عملیاتی که کاملا یا تا حدی با عملیات حاضر ارتباطی نداشته باشد.
قبل از انتخاب تنوع، سوالات اساسی زیر باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد:
- آیا باعث همکاری مثبت برای شرکت می شود؟
- آیا بازار محصول یا خدمات جدید ما را می خواهد؟
- آیا محصول یا خدمات پتانسیل رشد خوبی دارد؟
استراتژی رشد خارجی
گاها با بر عهده گرفتن فعالیت شرکت دیگر، شرکت قصد رشد خارجی دارد. این رشد ممکن است از طریق تصاحب، ادغام، سرمایه گذاری مشترک، اتحاد استراتژیک و غیره امکان پذیر باشد. چنین رشدی”رشد غیر ارگانیک” نامیده میشود. شرکتها به طور کلی استراتژی های رشد خارجی را برای رشد سریع سهم بازار، سود و جریانهای نقدی ترجیح می دهند.
تصاحب می تواند از طریق روشهای دوستانه، خصمانه، تسویه حسابهای مالی، شرکت در مناقصه ها، خرید دارایی یا مانند آن انجام شود.
