مدیریت دانش

مدیریت دانش فرآیند خلق ، به اشتراک گذاری ، استفاده و مدیریت دانش و اطلاعات در یک سازمان میباشد. در اینجا یک رویکرد چند نظمی به منظور بهترین استفاده از دانش مدنظر می باشد.

ما حتی یک میلیونیم از یک درصد درباره چیزهای مختلف هم نمیدانیم.”این اعتقادی است که توماس ادیسون داشت. هرچند که وی درباره مدیریت دانش چیزی نمیدانست، اما اینروزها باارزشترین دارایی سازمانها دانش کارکنان آن در نظر گرفته میشود. بیشتر از هر زمانی سازمانها دریافته اند که مزیت واقعی آنها در گروی چیزیست که میدانند. اما به راستی مدیریت دانش چگونه انجام میگیرد؟

پروفسور داونپورت چارچوبی را ارایه میدهد که در آن ده اصل در مدیریت دانش معرفی میشود و بر اساس این چارچوب مدیران ارشد می توانند رویکردشان نسبت به دانش را مدیریت کنند.

سیستمهایی مانند سیستم جهانی وب فرصت های واقعی در اختیار مدیران قرار میدهند تا دانش را به دست آورده و توزیع کنند.

مرتبط : مدیریت استراتژیک ، استراتژی چیست؟

اصول مدیریت دانش

مدیریت دانش ارزان نیست.

دانش یک دارایی است، اما مدیریت اثربخش نیاز به سرمایه گذاری در سایر دارایی ها مانند سرمایه و منابع انسانی دارد. کارکنان نیازمند این هستند که در مسیر به کارگیری و به دست آوردن دانش، آموزش ببینند. آنان همچنین به سخت افزار و نرم افزار لازم برای انجام این کار احتیاج دارند.

شرکتهای کمی این سرمایه گذاری را محاسبه کرده اند، اما بعضی از تخمینها وجود دارد. روبرت باکمن پیش بینی می کند که شرکت مطبوع وی ۳.۵ درصد از درآمدش را در مدیریت دانش هزینه می کند. شرکت مک کینزی ۱۰ درصد از درآمد را برای توسعه و مدیریت سرمایه مجازی هزینه می نماید.

هزینه مدیریت دانشی کم نیست، اما عدم مدیریت دانش هزینه بیشتری خواهد داشت. به راستی میزان فرصتها و هزینه های از دست رفته در صورت نادیده گرفتن این مقوله برای سازمانها چقدر خواهد بود؟ کیفیت پایین محصولات و خدمات یا از دست رفتن مشتریان به دلیل از دست دادن مزیت تنها بخشی از هزینه هاییست که عدم توجه به دانش می تواند به بار بیاورد.

مدیریت دانش اثربخش به راه حلهای دوگانه با استفاده از افراد و فناوری نیاز دارد.

با اینکه توسعه زیادی در بحث هوش مصنوعی صورت پذیرفته، اما هنوز هم سازمانها برای ایجاد نوآوری و بهره گیری از دانش به شدت به تلاش نیروی انسانی وابسته هستند. ما نیازمند آن هستیم تا محیطی ایجاد کنیم تا از نیروی انسانی و ماشینها به طور توامان بهره برداری شود.

در واقع این انسانها هستند که همچنان سردمدار سنتز دانش و ترکیب حوزه های مختلف آن با یکدیگر می باشند، هر چند که این بخش هزینه بری بیشتری به همراه دارد. در حالی که ماشینها، کامپیوتر ها و سیستمهای ارتباطی در سوی دیگر، ابزارهای مناسبی برای انتقال و توزیع دانش ساختاریافته هستند.

ترکیب این دو جنبه که از انسانها و ماشین به عنوان ابزار مکمل در مدیریت دانش بهره میگیرد، ضروری مینماید.

مدیریت دانش به شدت سیاسی است.

“دانش قدرت است.” بر هیچ کس پوشیده نیست و بنابراین نباید شگفت زده شد که مدیریت دانش با شدت در حوزه های سیاسی تنیده میشود. اگر دانش با قدرت، پول و موفقیت ترکیب شود، پس باید انتظار داشت که چانه زنی و لابی کردن و زدوبند هم در کنار آن پدید آید. اگر سازمانی نسبت به مدیریت دانش حساسیت سیاسی نشان ندهد، این به معنای آن خواهد بود که این دانش از نظر سیستم دارای ارزش نیست.

مدیریت دانش به مدیران متخصص نیاز دارد.

باید در سازمان گروهی عهده دار مدیریت دانش باشند. وظیفه این گروه گردآوری و دسته بندی دانش ، ایجاد زیرساخت تکنولوژیکی دانشی و پایش استفاده از دانش در سازمان می باشد. هدف آنها تسهیل خلق، توزیع و استفاده از دانش توسط دیگران است.

مدیریت دانش بیشتر از نقشه سود میبرد تا مدل.

استفاده از مدل سلسله مراتبی می تواند اغواکننده باشد. اما بیشتر سازمانها باید به دانش اجازه دهند تا بر اساس خواسته مشتریانش حرکت کند. پراکنده سازی دانش شاید منطقی نباشد، اما برای کاربر آن بیشتر از یک مدل فرضی و از پیش طراحی شده مفید خواهد بود. .

مدیران باید تلاش کنند تا دانش هر چه بیشتر جذاب بوده و در دسترس قرار بگیرد.

به اشتراک گذاری و استفاده از دانش فعالیتی غیرطبیعی است.

اگر دانش چیز ارزشمندی هست، پس چرا باید آنرا به اشتراک گذاشت.؟ اگر شغل من خلق دانش است، چرا باید شغلم را با دست خودم به خطر بیاندازم؟

یافتن و استفاده دانش توسط دیگران نه تنها تهدیدکننده نیست، بلکه نیاز به تلاش زیادی هم دارد. پس به انجام رساندن آن نیاز به انگیزه زیادی دارد. تصمیمات در هوا اتخاذ نمیشوند بلکه این دانش و اطلاعات است که اساس تصمیم گیری را ایجاد میکند.

مدیریت دانش به معنای بهبود فرآیندهای کار دانشی می باشد.

این اهمیت دارد که مدیریت عمومی دانش بهبود یابد، اما دانش در طول فرآیندهای خاص ایجاد شده و به کار گرفته میشود. جزییات این به کار گیری در هر صنعت و سازمان می تواند تفاوتهای اساسی داشته باشند.

دسترسی به دانش تنها آغاز راه است.

دسترسی به دانش اهمیت دارد، اما مدیریت موفقیت آمیز دانش نیاز به توجه و درگیر کردن دیگران خواهد داشت. درگیر شدن فعالانه با دانش میتواند با استفاده از خلاصه سازی و گزارش دهی به دیگران ایجاد شود، استفاده از نقش بازی کردن و بازی ها، برای به کارگیری دانش یکی دیگر از راهکارهاست.

مدیریت دانش هیچگاه پایان نمی یابد.

فرآیند مدیریت دانش پایان پذیر نیست. تکنولوژیهای جدید، رویکردهای مدیریتی، موضوعات غیرمنتظره و پدیدار شونده همیشه در حال ظهور خواهند بود. استراتژیهای رقبا تغییر می کند و مدیران و مشتریان نیازهای جدیدی خواهند داشت.