مقایسه آریستوکراسی و الیگارشی
آریستوکراسی و الیگارشی دو نوع از انواع نظام های سیاسی هستند که جامعه توسط افراد معدودی اداره می شود. اگرچه این دو سیستم شباهت هایی دارند، اما بر اساس حزب حاکم تفاوت هایی وجود دارد. اشرافیت یا آریستوکراسی شکلی از حکومت است که در آن قدرت در اختیار اشراف است در حالی که الیگارشی شکلی از حکومت است که در آن قدرت در اختیار گروه کوچکی از مردم قرار دارد. این تفاوت اصلی بین اشرافیت و الیگارشی است.
تفاوت های آریستوکراسی و الیگارشی
| آریستوکراسی از کلمه آریستوکراسیا به معنای حکومت بهترین مشتق می شود. | الیگارشی از کلمه الیگارخیا به معنای اندک سالاری یا حکومت تعداد معدودی از افراد می آید. |
| به یک ساختار قدرت اشاره دارد که قدرت توسط نجیب زاده ها حفظ می گردد. | به ساختار قدرتی اشاره دارد که در آن گروه کوچکی از مردم بر بقیه حاکم هستند. |
| در اکثر سیستم های آریستوکراسی قدرت به صورت موروثی در خاندان ها منتقل می شود. | وراثت برای الیگارشی الزامی نیست |
| آریستوکراسی در مقابل سلطنت قرار گرفته است. | الیگارشی با استبداد و ظلم همراه است |
هم در الیگارشی و هم در اشرافیت، طبقه بالا کسی است که حکومت می کند و بیشترین کنترل را بر دولت دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که این دو دست به دست هم می‌دهند و اشرافیت شکل خالص‌تری از الیگارشی است. مرز بسیار ظریفی وجود دارد که عبور نخبگان دولتی بین این دو شکل حکومتی آسان است. اگر نجیب زاده های ثروتمند حریص شوند و به جای منافع جامعه، به نفع ‘گروه خود عمل کنند، ساختار یک اشراف می تواند از هم بپاشد.
الیگارشی به ویژه شکل فاسدی از حکومت است که به نفع نخبگان ثروتمند و حریص دولت عمل می کند. ساختار حکومت به گونه ای سازماندهی شده است که طبقه بالا همیشه دست بهتری خواهد داشت و افراد فقیر طبقات پایین آزادی مشارکت در تصمیم گیری های سیاسی را ندارند. این امکان وجود دارد که یک کشور چندین شکل حکومت داشته باشد.
هر دو نظام حکومتی بسیاری از ویژگی‌های یکسانی را در جای خود دارند. انگیزه های پشت اشراف چیزی است که این دو را از هم جدا می کند. قرار است یک آریستوکراسی به نفع همه مردمش اداره شود و نباید یک شکاف بحث برانگیز بین طبقات بالا و پایین ایجاد کند. اگر چنین شکافی رخ می‌داد، گسترش بی‌عدالتی‌های اقتصادی و سیاسی باعث ایجاد دشمنی مردم می‌شد.
