با انواع استارت آپ آشنا شوید.
بسیاری از ما مشتاق شروع یک استارت آپ هستیم یا حتی بسیاری کسب و کارهای خودشان را آغاز کرده اند. در هر صورت این واژه امروز دیگر عجیب و غریب نیست. با این همه، تعریف عمومی یک استارآپ “یک شرکت تکنولوژی با کمتر از یکصد کارمند” با اینکه غلط نیست. اما همه فلسفه این مفهوم را نشان نمی دهد. در این مطلب به تعریف و انواع استارت آپ پرداخته میشود:
فهرست محتوا
تعریف
سرمایه گذاران به استارت آپها به عنوان کسب و کارهای کوچک برای چندین سال مینگریستند. از آنجا که یک استارت آپ، کسب و کار کوچک یا شرکتهای بزرگ هر یک مفهوم خاص و سازمان ویژه خود را دارند، این یک مساله واقعی بود.
یک استارت آپ یک “سازمان موقتی است که به منظور رسیدن به یک مدل کسب و کار مقیاس پذیر” ایجاد میشود.
استیو بلانک
این تعریف به سه عملکرد اصلی یک پایه گذار استارت آپ اشاره دارد:
- ایجاد یک چشم انداز برای یک محصول با مجموعه ای از ویژگی ها.
- خلق یک سری از سناریوهای کسب و کار برای مشتریان، توزیع کننده ها و بخش مالی شرکت.
- ایجاد مدل کسب و کار بر اساس رفتار مشتری.
انواع استارت آپ
انواع استارت آپ شش نوع هست که کارآفرینان گرایش به آنها دارند.
استارت آپهای سبک زندگی
کارآفرینان سبک زندگی مانند موج سواران و غواصان که موج سواری کوچک یا مغازه غواصی دارند یا برای پرداخت قبض ، دوره های موج سواری و غواصی را آموزش می دهند تا بتوانند کمی بیشتر گشت و گذار و غواصی کنند. یک کارآفرین سبک زندگی در حالی که علاقه شخصی خود را دنبال می کند ، زندگی خود را دوست دارد و برای هیچ کس به جز خود کار نمی کند. در سیلیکون ولی معادلا طراح وب است که عاشق این فن آوری است و مشاغل کدگذاری و U / I را می گیرد زیرا این یک علاقه است.
استارت آپ های کسب و کار کوچک
مشاغل کوچک فروشگاه های مواد غذایی ، آرایشگاه ها ، مشاوران ، آژانس های مسافرتی ، ویترین فروشگاه های تجارت اینترنتی ، نجاران ، لوله کش ها ، برق و غیره هستند. آنها کسی هستند که تجارت شخصی خود را اداره می کند.
آنها به سختی هر کارآفرین سیلیکون ولی کار می کنند. آنها کارمندان محلی یا خانواده خود را استخدام می کنند. اکثر آنها به سختی سودآور هستند. کارآفرینی مشاغل کوچک برای مقیاس طراحی نشده است ، صاحبان آن می خواهند صاحب مشاغل شخصی خود شوند و “خانواده را تغذیه کنند”.
استارت آپهای مقیاس پذیر
استارت آپ های مقیاس پذیر همان چیزی هستند که کارآفرینان سیلیکون ولی و سرمایه گذاران خطرپذیر آنها آرزوی ساخت آن را دارند. گوگل ، اسکایپ ، فیس بوک ، توییتر فقط آخرین نمونه ها هستند. از روز اول ، بنیانگذاران معتقدند که دید آنها می تواند جهان را تغییر دهد. برخلاف کارآفرینان مشاغل کوچک ، علاقه آنها در امرار معاش نیست بلکه ایجاد سهام در شرکتی است که در نهایت به معامله یا خرید عمومی بپردازد و بازدهی چند میلیون دلاری داشته باشد. در بین انواع استارت آپ شاید این جذاب ترین باشد، البته باید توجه داشت که ریسک آن بسیار زیاد خواهد بود.
استارت آپهای قابل خرید
در سالهای اخیر استارت آپ های وب و اپلیکشن هایی که توسط شرکتهای بزرگتر خریداری میشوند محبوب شده اند. هدف اینها ایجاد یک تجارت بزرگ نیست بلکه فروش یک کسب و کار کوچک به شرکتهای بزرگ خواهد بود.
استارت آپهای شرکت های بزرگ
شرکت های بزرگ چرخه های حیات محدودی دارند. و طی دهه گذشته این چرخه ها کوتاه تر شده اند. بیشتر آنها با حفظ نوآوری و ارائه محصولات جدید که انواع مختلفی از محصولات اصلی آنها هستند ، رشد می کنند. تغییر در سلیقه مشتری ، فناوری های جدید ، قانون ، رقبای جدید و غیره می تواند فشار را برای نوآوری مختل کننده تر ایجاد کند – شرکت های بزرگ را ملزم می کند محصولات کاملا جدیدی را که در بازارهای جدید به مشتریان جدید فروخته می شود (به عنوان مثال Google و Android) ایجاد کنند.
استارت آپ های اجتماعی
کارآفرینان اجتماعی کمتر از هر نوع بنیانگذار دیگری بلند پرواز ، پرشور نیستند.اما هدف آنها این است که دنیا را به مکانی بهتر تبدیل کنند ، نه سهم بازار را بگیرند و نه ثروت را برای بنیان گذاران ایجاد کنند. ممکن است به صورت غیرانتفاعی ، انتفاعی یا ترکیبی سازماندهی شوند.
